หมาป่ากับต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์
![](https://lh3.googleusercontent.com/blogger_img_proxy/AEn0k_uekhU_itrJ2T8Y-U-EdY86z47dq0BJwe9UUEj_uSPLGEB9_FK2MSVFd4jMnb8KG1vYbKPinqext-haOkBAuYb9L95X8KGUhwt760fPh1t4PvAb59z093V-h3MH4Qem2_E73je28umeYNRVpJ825T4gQcP76V8C8SNzchT8Emcv30SEA8rCaz1xvIsLOJit0Qbzhga55hRXgTWhrR8pKAXz1ZyaU-FttnouDNKM2aq-v97_2TLtvUgrvZO8MVqT4A2bNz9e74f0H7Gaj6eduFW0IjDsNPjOX8ldkBj1plCAlDqV1qCLs0ZnU8WfaVqtJ036qSx5FmrttwZg5uKYB278h2A9w3bA0LSExQ5zJYmx5Md3svj3ISMIgrIEsDDJNgofFS_PL0YAZm-nLbHqvhzZ3EwE86BqEHlq8GIgpA=s0-d)
เนื้อเรื่อง
นานมาแล้ว มีหมาป่าผอมโซตัวหนึ่ง ไปบนบานกับต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ขอเป็นวัวบ้านตัวอ้วนพี เมื่อกลายร่างเป็นวัวถูกชาวบ้านใช้ไถนา เกิดความเหนื่อยเมื่อยล้า จึงไปบนบานกับต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ว่าขอเป็นม้า แต่กลับถูกพระราชาผู้ครองนครสั่งให้ทหารจับตัวไปเป็นพาหนะ เกิดความเบื่อหน่ายอีก จึงไปบนบานกับต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ว่าขอเป็นพระราชาเสียเอง เมื่อได้เป็นพระราชาสมใจแล้วเขายังมีความต้องการเรือเดินทะเล ขนาดใหญ่ จึงสั่งทหารให้ไปตัดต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เพื่อต่อเรือ ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์โกรธมากที่ทำคุณไม่ขึ้น จึงบอกให้ทหารไปตามพระราชามาตัดเอง เมื่อพระราชามาถึงต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ได้กล่าวตำหนิในความไม่รู้จักพอ และสาปให้กลายร่างกลับเป็นหมาป่าผอมโซเช่นเดิม
แนวคิด
นิทานเรื่องนี้เป็นนิทานที่ผู้เฒ่าผู้แก่ในตำบลกะรุบี อำเภอกะพ้อ จังหวัดปัตตานี นิยมเล่าไว้เพื่อเป็นคติสอนใจ ซึ่งสอนในเรื่องความโลภไม่รู้จักพอของมนุษย์ ซึ่งในที่สุดก็ไม่ได้อะไรเลย ตรงกับสำนวนว่า “โลภนักมักลาภหาย”
เนื้อเรื่อง
นานมาแล้ว มีหมาป่าผอมโซตัวหนึ่ง ไปบนบานกับต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ขอเป็นวัวบ้านตัวอ้วนพี เมื่อกลายร่างเป็นวัวถูกชาวบ้านใช้ไถนา เกิดความเหนื่อยเมื่อยล้า จึงไปบนบานกับต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ว่าขอเป็นม้า แต่กลับถูกพระราชาผู้ครองนครสั่งให้ทหารจับตัวไปเป็นพาหนะ เกิดความเบื่อหน่ายอีก จึงไปบนบานกับต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ว่าขอเป็นพระราชาเสียเอง เมื่อได้เป็นพระราชาสมใจแล้วเขายังมีความต้องการเรือเดินทะเล ขนาดใหญ่ จึงสั่งทหารให้ไปตัดต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เพื่อต่อเรือ ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์โกรธมากที่ทำคุณไม่ขึ้น จึงบอกให้ทหารไปตามพระราชามาตัดเอง เมื่อพระราชามาถึงต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ได้กล่าวตำหนิในความไม่รู้จักพอ และสาปให้กลายร่างกลับเป็นหมาป่าผอมโซเช่นเดิม
แนวคิด
นิทานเรื่องนี้เป็นนิทานที่ผู้เฒ่าผู้แก่ในตำบลกะรุบี อำเภอกะพ้อ จังหวัดปัตตานี นิยมเล่าไว้เพื่อเป็นคติสอนใจ ซึ่งสอนในเรื่องความโลภไม่รู้จักพอของมนุษย์ ซึ่งในที่สุดก็ไม่ได้อะไรเลย ตรงกับสำนวนว่า “โลภนักมักลาภหาย”
อ่านนิทานพื้นบ้าน สนุกมากเลยครับผม
ReplyDelete